در زیر باران نشسته بودم، چشمم را به آسمان دوخته بودم،
چشمم را به ابرهای سرگردان دوخته بودم،انتظار می کشیدم،انتظار قطره ای
عاشق از باران که از آسمان بیاید و بر چشمانم بنشیند، تا شاید چشمانم عاشق آن قطره شود.
باران می بارید آسمان می نالید، ابرها بی قرار بودند،صدای رعد ابرها سکوت آسمان را در هم شکسته بود، خیس خیس شده بودم ، مثل پرنده ای در زیر باران!
دوست داشتم پرواز کنم در اوج آسمانها تا شاید خودم قطره عاشق را میان این همه قطره پیدا کنم، می دانستم قطره هایی که از آسمان می ریزد اشکهای آسمان است،اشکهایی که هر قطره از آن خاطره ای بیش نبود
در رویاهایم پروازکردم ، در اوج آسمانها، در میان ابرها، در میان قطره ها! چطور می شود از میان این همه قطره باران ، قطره عاشق را پیدا کرد؟! قطره هایی که هر وقت به زمین میریخت یا به دریا می رفت!، یا به رودخانه! ، یا به صحرا می رفت و به زمین فرو می رفت و یا بر روی گل می نشست!، من به دنبال قطره ای بودم که بر روی چشمانم بنشیند،